|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به شدت احساس تنهایی و عشق سوزان خود اشاره میکند. او میگوید که بدون معشوقش جانش مانند چوبی است که در آتش میچسبد و صبوریاش نیز از بین میرود. همچنین به این نکته اشاره میکند که در کوره عشق، مانند خس و خاشاکی که در آتش میسوزد، او نیز دچار سوختگی و عذاب میشود.
هوش مصنوعی: بدون تو، جانم همچون هیزم در آتش میسوزد و صبرم مانند عقل از می خالص میسوزد.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که در آتش عشق، انسان از خود بیخود میشود و به شدت آسیب میبیند، مانند کاهی که در آتش میسوزد. عشق میتواند مانند آتش، شدت و قدرتی داشته باشد که هر موجودی را به شدت تحت تأثیر قرار داده و دچار درد و رنج کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.