|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر بیان میکند که زندگی بدون عشق و درد، خالی و بیمعناست. او احساس میکند که دلش در غم و درد نواخته است و اگرچه غمهای زندگی به دلاش شکل میدهند، اما در واقع دل او درونی زیبا و باارزش مانند "خسرو پرویز" است. در مجموع، این شعر به ارتباط عمیق میان عشق، درد و زیبایی زندگی اشاره دارد.
هوش مصنوعی: بدون عشق، اشکهایم نمیتوانند آنچنان تند و سوزان باشند و بدون دردی که در رگهایم احساس میکنم، زخم و جراحتی وجود ندارد که خونریز باشد.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر میگوید که اگرچه غم و اندوه بر دل او سایه افکنده است و این غم باعث شده که او به شادی و خوشی فکر نکند، اما در درونش دلی ندارد که با حزن و ناراحتی سر سازش داشته باشد. به بیان دیگر، دل او شایسته شادی و خوشبختی است و نباید تحت تاثیر غم قرار گیرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
اول نگه تو فتنه انگیز نبود
بر هم زن هنگامهٔ پرهیز نبود
تا نقش نبسته بود یاقوت لبت
با آب، قران آتش تیز نبود
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.