|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به ویژگی‌ها و اهمیت خاک اشاره می‌کند. او خاک را به عنوان منبع حیات و زندگی می‌داند که در آن آب زندگی وجود دارد. همچنین، خاک را همچون داغی بر سر وجود انسان توصیف می‌کند و به این نکته اشاره دارد که باران، مانند درر در صدف، ارزش و زیبایی خاصی به خاک می‌بخشد. به طور کلی، این اشعار نشان‌دهنده‌ی وابستگی و ارتباط عمیق انسان با طبیعت و عناصر زندگی‌دهنده است.
هوش مصنوعی: ای خاک، در تو آب زندگی نهفته است و این درد و مصیبت تو بر سر این جهان سنگینی می‌کند.
هوش مصنوعی: اگر ابر از دست تو قطره‌ای بگیرد، آن را در دل صدف خواهد انداخت و از باران وجود، مرواریدهایی ایجاد خواهد کرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.