ای آنکه به رخسار ارغوانی

نوشین لبی و شیرین زبانی

بازار تو همچون آسمانست

زیرا که تو چون ماه آسمانی

برجند دکان ها تو را و چون مه

زین برج بر آن برج تو روانی

فرمان نیکوان همه تو را باشد

زیرا که تو سالار نیکوانی

این را به لطافت همی فروشی

آن را به سیاست همی دوانی

گر طره ز بهر بها نداری

بر تخته سیمین چرا نشانی