ملکا جهان ز عدل تو به نوبهار ماند
کف راد تو بدین ابر زمین نگار ماند
تو بزرگ شهریاری و که دید شهریاری
که ز جمع شهریاران به تو شهریار ماند
تو شکار شیر خواهی و بدان نشاط جویی
که شکار گه ز خون راست به کارزار ماند
چو به حمله باز دست تو به تیغ تیز یازد
همه رزمگه به چشم تو به مرغزار ماند
همه کار ملک مخصوص به کارکرد رایت
همه کارکرد رای تو به روزگار ماند
چو ز آتش شکوه تو جدا شود شراری
دل دشمن تو خواهم که بدان شرار ماند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره عظمت و عدالت پادشاهی است که به بهار و رونق جهان نسبت داده میشود. شاعر به ویژگیهای پادشاهی اشاره میکند که در مقایسه با دیگران، برتری و شهریاری او بر همگان نمایان است. او همچنین به قدرت و شجاعت پادشاه در میدان جنگ و شکار اشاره میکند و تأکید دارد که این ویژگیها باعث ایجاد آرامش و زیبایی در سرزمین شده است. در نهایت، اشاره به این میشود که حتی کینهورزی دشمنان نیز تحت تأثیر شکوه و عظمت پادشاه قرار دارد.
هوش مصنوعی: ای پادشاه، جهان به خاطر عدالت تو در بهار و زیبایی به سر میبرد و همچون ابر، زمین درخشان و زیبا است.
هوش مصنوعی: تو بزرگترین پادشاهی و آیا کسی را دیدهای که از میان دیگر پادشاهان، هنوز به عنوان پادشاه شناخته شود؟
هوش مصنوعی: اگر تو به دنبال شکار شیر هستی، باید بدانی که این کار نیاز به شجاعت و نشاط دارد. چرا که شکار در میدان نبرد همیشه دشوار و خطرناک است و باید از خون و مشقتهایی که در این راه وجود دارد، آگاه باشی.
هوش مصنوعی: زمانی که در میدان جنگ، دست تو با شمشیر تیز، حمله میکنی، همه مکانهای نبرد در چشم تو مانند یک مرغزار آرام و زیبا به نظر میرسد.
هوش مصنوعی: تمام کارهای کشور به فعالیت پرچم وابسته است و همه فعالیتها و تصمیمات تو در طول زمان باقی خواهند ماند.
هوش مصنوعی: وقتی شکوه تو از آتش جدا شود، آتش دل دشمن تو را خواهم تا آن شعله باقی بماند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.