مسعود سعد سلمان » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۴۹ - ستایش عجب آمد مرا ز آدمیی که تو را بیند و نگه نکند آفتابی اگر زمانه تو را ناگهان از حسد سیه نکند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر به تعجب از انسان‌ها اشاره می‌کند که چگونه می‌توانند وجود یک فرد با ارزشی مانند تو را ببینند اما به آن توجهی نداشته باشند. او همچنین نگران است که آیا فرد دیگری به خاطر حسادت، به تو آسیب نرساند.
هوش مصنوعی: اینکه کسی تو را ببیند و به تو توجهی نکند برایم عجیب است.
هوش مصنوعی: اگر روزی آسمان زندگی تو به خاطر حسادت دیگران تاریک و غمگین شود، نگران نباش.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
به یتیمت کسی نگه نکند
دشمنت نزد خویش ره نکند
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.