امچم نوشته:

مصراع آخر : ستاند از او زن صحیح است نه ستاند زو زن

👆☹

حامد زارعی نوشته:

در مصرع اول وزن با “بدیدم” صحیح تر به نظر میرسد
دی خوش پسری بدیدم اندر زوزن

👆☹

جعفر عسکری نوشته:

سلام
به نظر می رسه با توجه به اشکال وزنی مصرع چهارم،شکل صحیح این باشه:
خود داد منش کاش ستاند زو زن!

مصرع اول رو هم اشاره کردند که “بدیدم”درسته

👆☹

جعفر عسکری نوشته:

دی خوش پسری بدیدم از سرّاجان
شایسته و بایسته تر از سر را جان
از دست غمش همیشه در ضرّا اِنس
در عشق رُخش همیشه در سرّا جان
#مهستی_گنجوی
مونس الاحرار محمد جاجرمی (۷۴۱ق)

دیدم پسری نشسته در سرّاجان
شایسته و بایسته چو در سر آجان
از خوی بدش همیشه در ضرّا اِنس
وز بوی خوشش همیشه در سرّا جان
#عایشه_مقری
جُنگ نظم و نثر کتابخانه چلبی (۷۶۳ق)

دیدم پسری نشسته در سرّاجان
شایسته و بایسته چو هر سر را جان
از خوی بدش همیشه در ضرّا اِنس
وز بوی خوشش همیشه در سرّا جان
#شرف_ختلی
سفینه ترمذ (بدون تاریخ، احتمالا سده ۸)

مصحح سفینه ترمذ در پاورقی نوشته رباعی در نزهه المجالس به نام #اثیر آمده؛ اما نگارنده این رباعی را در نزهه المجالس ندیده ام.

* سرّاج: زین ساز، زین فروش
*ضرّا: سختی، ناراحتی
*اِنس: انسان
*سرّا: شادمانی، مسرّت

با توجه به اینکه سفینه ترمذ تاریخ کتابت و تالیف ندارد و با قرائن و حدسیاتی به سده ۸ منسوب گردیده، مونس الاحرار از نظر قدمت تاریخی بر دو اثر دیگر ترجیح دارد. از طرفی وجود چند نسخه از مونس الاحرار اعتبار و ارجحیت آن را بر دو منبع دیگر که تک نسخه ای هستند، می افزاید. بنابر این فعلا با توجه به منابع موجود و بنا به دلایل عقلی و نقلی انتساب رباعی به مهستی صحیح تر به نظر می رسد.

👆☹

مانی جوادی نوشته:

سلام
به نظرم همی ستاند درست است:
خود داد منش همی ستاند زو زن

👆☹