هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به رابطه عابد (پرستنده) و معبود (پرستیده) اشاره می‌کند و می‌گوید که تو هم عابد هستی و هم معبود. به این معنا که هر کسی که به پرستش مشغول است، در حقیقت وجود تو را می‌پرستد و تو خود موجود حقیقی هستی. در واقع، هر عابدی برای پرستش خود نیاز به وجود معبود دارد و آن وجود، تو هستی.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به رابطه عابد (پرستنده) و معبود (پرستیده) اشاره می‌کند و می‌گوید که تو هم عابد هستی و هم معبود. به این معنا که هر کسی که به پرستش مشغول است، در حقیقت وجود تو را می‌پرستد و تو خود موجود حقیقی هستی. در واقع، هر عابدی برای پرستش خود نیاز به وجود معبود دارد و آن وجود، تو هستی.
هوش مصنوعی: در میان تمام جلوه‌ها و شکل‌ها، تو خود عبادت‌کننده و مورد عبادت هستی، زیرا که هم در حال سجده‌ای و هم مورد سجده قرار می‌گیری.
هوش مصنوعی: به خاطر آنکه هر کسی که عبادت می‌کند و هر که مورد پرستش است، وجود واقعی را دارد، باید بدانیم که وجود واقعی تو هستی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.