|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر دربارهٔ عشق و زیبایی است. شاعر با اشاره به مقام بلند عشق و محبوب، از معشوق می‌خواهد که چهره‌اش را نپوشاند و از خداوند بترسد. او به معشوق می‌گوید که با وجود اینکه می‌تواند از او فاصله بگیرد، اما همیشه در پی اوست و به خاطر خدا خواهان دیدن جمال اوست. شاعر همچنین به زیبایی و بی‌نظیری محبوبش اشاره دارد و می‌خواهد که معشوق غباری بر چهره‌اش نیاورد.
هوش مصنوعی: ای کسی که به خاطر نسب و خویشاوندت بر تخت قدرت نشسته‌ای، همانند پدرت بی‌نظیر و استثنایی هستی.
هوش مصنوعی: ای چشمی که باعث روشنی چشم من هستی! هیچ نوع غباری نباید در دیده‌ی تو باشد که باعث کدر شدنش شود.
هوش مصنوعی: اگر نمی‌دانی که در این جستجو به دنبال چه چیز هستم، باید بدان که صحبت من درباره یک مقام یا موقعیت ارزشمند است.
هوش مصنوعی: هرچند می‌توانم از تو فاصله بگیرم و خواسته‌هایم را بگیرم، اما می‌خواهم به تو اعتماد کنم و همه‌چیز را به تو بسپارم.
هوش مصنوعی: برای خدا، چهره‌ام را نشان بده و رویت را برمگردان و از خدا بترس.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.