هر کسی را در بهاران دل به گلزاری کشد
وین دل بدروز من سوی جفا کاری کشد
وقتی، ار این زارمانده دل به باغی خوش کنم
موکشان بازم غمش در کنج دیواری کشد
راز آن بت با که گویم چون مسلمانی نماند
کز تن این بت پرستی کهنه زناری کشد
محرم عاشق بود غمگین تر از عاشق بسی
تندرستش مشمر آن کو رنج بیماری کشد
ماه در محمل چه داند، از گرانی دلم؟
زحمت اشتر کسی داند که او باری کشد
ای به خواب خوش بگویم با تو از شبهای خویش
غم مباد این سرمه را در چشم بیماری کشد
گفتیم بار دگر کن پیش خوبان دگر
نیست این سوزن که از پای دلم خاری کشد
چند تن در مسجد و دل گرد کوی شاهدان
خرم آن کو آشکارا باده با یاری کشد
آستان بوس خرابات است خسرو را هوس
کین مصلا خدمتی در پیش خماری کشد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: غزل به بیان احساسات عاشقانه و عذابی که شخص از جفا و جدایی میکشد، میپردازد. شاعر از دل زخمدیدهاش و کشش به زیباییها در بهار صحبت میکند، اما در عین حال، به ناامیدی و غم خود نیز اشاره دارد. او از راز عشق و مشکلاتی که با آن روبرو است، میگوید و تأکید میکند که درد عاشقانی که با غمها دست و پنجه نرم میکنند، بیشتر از دیگران است. همچنین، ارتباط با طبیعت و وضعیت درونی خود را با دقت توصیف میکند و به عطر عشق و غم ناشی از جدایی اشاره میکند. در نهایت، شاعر به این نتیجه میرسد که عشق و هوس به خرابات، جایی است که میتواند آرامش بخش باشد.
هوش مصنوعی: هر کسی در فصل بهار به باغی پر از گل جذب میشود، اما دل من در این روزها به سمت بیرحمی و سختی میرود.
هوش مصنوعی: اگر بخواهم دل زار و مشکلدارم را به باغی خوش ببرم، باز هم غم او در گوشهای از دیوار زندگیام مرا خواهد آزار داد.
هوش مصنوعی: راز معشوق را با چه کسی بگویم وقتی که دیگر مؤمنی نیست که از بتپرستی کهنهام نجاتم دهد.
هوش مصنوعی: عاشق محرم بسیار غمگینتر از سایر عاشقان است، پس خود را فریب نده و او را سالم نپندار، زیرا کسی که درد و رنج میکشد واقعاً دردی عمیق در دل دارد.
هوش مصنوعی: ماه که در آسمان میتابد، چه میفهمد از غم و سنگینی دل من؟ فقط کسی که بار سنگین را بر دوش میکشد، از سختی و زحمتِ این کار آگاه است.
هوش مصنوعی: به کسی که خواب خوشی دارد میگویم که نگران شبهای غمانگیز خود نباشد. این سرمهای که به چشم میکشم، فقط بر اثر بیماری است.
هوش مصنوعی: گفتیم بار دیگر نزد زیبارویان برویم، زیرا دیگر این اندوه طاقتفرسا که از دل من خاری بر میدارد، وجود ندارد.
هوش مصنوعی: عدهای در مسجد مشغول عبادت هستند، در حالی که دلشان به سمت کوی دلبران خوشگذارانی میکشد که در آنجا باده به راحتی نوشیده میشود.
هوش مصنوعی: خسرو عاشق و شیفته خرابات (محل مینوشی) است و آرزو دارد که به آنجا برود، زیرا در آنجا میتواند لحظاتی را در بزم و نشئهای شیرین بگذراند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گر سری در محفل آن چهره گلناری کشد
در چمن از سرو بلبل خط بیزاری کشد
هر که از دون همتی چون شیشهٔ ساعت دمی
برتری بر چون خودی جوید نگونساری کشد
همچو مجنون منصب آزادی ارزانیش باد
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.