|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساسات عمیق عشق و دلتنگی است. شاعر از زیبایی‌های معشوقه خود سخن می‌گوید و تأثیر آنها بر زندگی‌اش را توصیف می‌کند. او به قدرت جذابیت چهره و لب‌های او اشاره دارد و می‌گوید که حتی از یک نگاه می‌توان دنیایی از احساسات را تجربه کرد. همچنین، شاعر از غم و اندوهی که در دل دارد، می‌گوید و به تصویر اسیری می‌پردازد که نشان از عدم آزادی در عشق دارد. در نهایت، او ابراز می‌کند که هیچ چیز بدتر از دوری معشوق نیست.
هوش مصنوعی: از زیبایی چهره‌ات می‌توان به ماه تابان رسید و از شیرینی لبت می‌توان طعم شکر را به دست آورد.
هوش مصنوعی: اگر بتوان از گفته‌هایت متوجه شد که در مسیر نیستی قدم می‌زنی، می‌توان در این راه سفر کرد.
هوش مصنوعی: ما دو چشم داریم که تنها برای تو وقف شده‌اند؛ به امید اینکه روزی بتوانیم نگاهی به تو بیندازیم.
هوش مصنوعی: موهایت را کنار بزن، زیرا این شب غم‌انگیز، صبح را به دل ما خواهد آورد.
هوش مصنوعی: وقتی خسرو اسیر شد، گفتند که برای او شراب بیاورید تا از این وضعیت بدتر نتواند برود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.