آن خط پر بلا که در آغاز رستن است
با او چه فتنه ها که در انبار رستن است
ساکن تری که می دمد آن سبزه بر گلت
نی کاهلی که سبزه ات از باز رستن است
آغاز خط به ما منما و مکش، ازانک
هر آفتی که هست، در آغاز رستن است
با ما روا مدار که آید برون ز پوست
آن دشمن کشنده که بر ساز رستن است
ترسم که راز خسرو از این دل برون دمد
خط با لبت نهفته که در راز رستن است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به بیان مشکلات و فتنه‌هایی می‌پردازد که در آغاز هر چیزی وجود دارد. او با اشاره به خطی که نماد آغاز رستن است، می‌گوید که در این آغاز، مشکلات و آفت‌ها نیز کمین کرده‌اند. او از مخاطب می‌خواهد که به این آغاز توجه کند و نباید فراموش کند که هر چیزی ممکن است در ابتدا دچار سختی و فتنه باشد. در نهایت، اشاره به خطراتی دارد که ممکن است از درون دلش برآید و با راز و رازی که در این دنیای رستن نهفته است، ارتباط دارد.
هوش مصنوعی: آن خط نازک و پر از مشکلات که در آغاز زندگی به وجود آمده، چه بلایایی که در دل آن زندگی نهفته است.
هوش مصنوعی: تو به خودت ساکت و آرامی که سبزه ها بر روی خاکت می‌رویند، پس چرا بی‌توجهی می‌کنی؟ سبزه‌ات از بازگشت و رویش مجدد نشانه می‌دهد.
هوش مصنوعی: به ما نشان نده که از کجا شروع کنیم و دست از کار نکش، زیرا هر مشکل یا سختی که وجود دارد، در آغاز راه است.
هوش مصنوعی: با ما بدی نکن، زیرا آن دشمن خطرناک که باعث رهایی است، ممکن است از درون ما بیرون بیاید.
هوش مصنوعی: نگرانم که راز و رمز عشق خسرو از قلبم بیرون بیاید، و این در حالی است که خطی که بر لبان توست، خود حاوی همین راز است که در آن دلیل رهایی نهفته است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.