|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره زیبایی و جذابیت چهره و لب‌های یک پسر صحبت می‌کند که به نوعی افسون و سحرآمیز توصیف شده است. شاعر به زیبایی سبزه و آب چشم او اشاره می‌کند و بیان می‌کند که چهره‌اش به قدری زیباست که شبیه آینه‌ای می‌ماند که نور قمر را منعکس می‌کند. در نهایت، شاعر از محبوب خود می‌خواهد تا به زیبایی لب‌هایش که شبیه شکر و نبات است، توجه کند.
هوش مصنوعی: خطی که از لب آن پسر آمده، جادو و فریب است، گویی که بر شکر دمیده شده است.
هوش مصنوعی: به این فکر کن که این سبزه خوشبو که سبز شده، از آب چشمی که ریخته شده، سرشته است.
هوش مصنوعی: از حسادت زیبایی چهره‌ات، صبحگاه، نسیم ملایم به آینه ماه تابیده است.
هوش مصنوعی: دود از آتش بلند شده و به خاطر زیبایی و جذابیت خط تو است که این همه دلربایی و زیبایی ایجاد کرده.
هوش مصنوعی: در نهایت، قدردانی کن از خسرو به خاطر آن لبانش که مانند نبات شیرین و خوشبو است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.