|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از عجز خود در درک حقیقت و حل مسائل زندگی سخن میگوید. او میخواهد خود را به درستی ببیند اما به دلیل نادرست بودن آینه (نماد واقعیت) و ناتوانی چشمش، نمیتواند این کار را انجام دهد. در نهایت، او به ناامیدی از بیانصافی و ضعف عقل اشاره میکند.
هوش مصنوعی: بیرحمی و بیوفایی سخن را چگونه تحمل کنم، وقتی که قدرت عقل چارهساز نیست، چگونه میتوانم به نکتهها پی ببرم؟
هوش مصنوعی: میخواهم خودم را به درستی بشناسم، ولی متأسفانه آیینه به درستی نشان نمیدهد و چشمانم هم به خوبی نمیبینند، پس چه باید بکنم؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گر بادهٔ تو رسد به من مل چه کنم
چون روی تو بینم هوس گل چه کنم
تو من نشوی من تو شوم نیست عجب
هرگز تو نمی کنی تنزل چه کنم
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.