هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به احساس ناامیدی و سرخوردگی خود اشاره می‌کند. او از وضعیت دشوار و تنگنای خود سخن می‌گوید و می‌گوید که همچنان نام او در این شرایط ننگین باقی مانده است. او به نوعی به تلاش برای رهایی از این وضعیت اشاره دارد و به پروانه‌ای تشبیه می‌کند که از سنگ بیرون می‌آید، که نشان‌دهنده سختی این فرایند است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به احساس ناامیدی و سرخوردگی خود اشاره می‌کند. او از وضعیت دشوار و تنگنای خود سخن می‌گوید و می‌گوید که همچنان نام او در این شرایط ننگین باقی مانده است. او به نوعی به تلاش برای رهایی از این وضعیت اشاره دارد و به پروانه‌ای تشبیه می‌کند که از سنگ بیرون می‌آید، که نشان‌دهنده سختی این فرایند است.
هوش مصنوعی: کی می‌توانم از این تنگنای دشوار و ناامیدکننده بیرون بیایم؟ نام من از این شرمساری و ننگ رها نمی‌شود.
هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که من یک موجود سخت و بی‌احساس هستم، اما در واقع مانند پروانه‌ای که از سنگ بیرون می‌آید، روحی لطیف و زیبا دارم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.