هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به زیبایی طبیعت و لحظه‌ای که ابر بر سر سبزه می‌بارد، اشاره می‌کند. او می‌گوید که بدون شراب (نماد زندگی و رنگ) گل‌های زیبا نمی‌توانند زندگی کنند. همچنین، به گذرای طبیعت اشاره می‌کند و می‌پرسد که این سبزه‌ای که امروز به تماشا نشسته‌ایم، تا چه زمانی باقی خواهد ماند. در واقع، این ابیات به ولنگاری طبیعت و زودگذر بودن زیبایی‌ها پرداخته‌اند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به زیبایی طبیعت و لحظه‌ای که ابر بر سر سبزه می‌بارد، اشاره می‌کند. او می‌گوید که بدون شراب (نماد زندگی و رنگ) گل‌های زیبا نمی‌توانند زندگی کنند. همچنین، به گذرای طبیعت اشاره می‌کند و می‌پرسد که این سبزه‌ای که امروز به تماشا نشسته‌ایم، تا چه زمانی باقی خواهد ماند. در واقع، این ابیات به ولنگاری طبیعت و زودگذر بودن زیبایی‌ها پرداخته‌اند.
هوش مصنوعی: ابر به سر سبزه آمد و با ناراحتی بر آن گریست، چون بدون شراب خوش‌رنگ، زندگی خوشی نخواهد داشت.
هوش مصنوعی: این چمنی که امروز ما در آن نشسته‌ایم و از آن لذت می‌بریم، روزی به خاک ما خواهد پیوست و دیگر کسی آن را نخواهد دید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
با دل گفتم که ای دل احوال تو چیست
دل دیده پر آب کرد و بسیار گریست
گفتا که چگونه باشد احوال کسی
کو را بمراد دیگری باید زیست
امروز به شهر حسن همنام تو نیست
عاشق همه زیر سایه بام تو نیست
ای دوست ندانی که دلارام تو کیست
ای عشق نه آگهی که در دام تو کیست
ابر آمد و باز بر سر سبزه گریست
بی بادهٔ گلرنگ نمی‌باید زیست
این سبزه که امروز تماشاگه ماست
تا سبزهٔ خاک ما تماشاگه کیست
چندان چشمم که در غم هجر گریست
هرگز گفتی گریستنت از پی چیست
من خود ز ستم هیچ نمی‌دانم گفت
کو با تو و خوی تو چو من خواهد زیست
دشمن چو بدانست که : احوالم چیست
بر تلخی زندگانی من بگریست
بدحال تر از من اندرین عالم کیست ؟
در آرزوی مرگ همی باید زیست
معرفی ترانه‌های دیگر
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.