رباعی ۴۳
جامی است که عقل آفرین میزندش،
صد بوسه زِ مِهْر بر جَبین میزندش؛
این کوزه‌گر دَهْر چنین جامِ لطیف
می‌سازد و باز بر زمین میزندش!
جامی است که عقل آفرین میزندش،
صد بوسه زِ مِهْر بر جَبین میزندش؛
این کوزه‌گر دَهْر چنین جامِ لطیف
می‌سازد و باز بر زمین میزندش!
🖰 با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
🖐 شماره‌گذاری ابیات | وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی) | 🔍 شعرهای مشابه (وزن و قافیه) | ارسال به فیس‌بوک
این شعر را چه کسی در کدام آهنگ خوانده است؟
احمد شاملو » رباعیات خیام » جامی است که عقل آفرین می زدنش
🎜 معرفی آهنگهای دیگری که در متن آنها از این شعر استفاده شده است ...
📷 پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی، 📖 راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
حاشیه‌ها
تا به حال ۶ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
juki نوشته:
با سلام
مصرع آخر سوالی هست
می سازد و باز بر زمین می زندش؟
نه عزیز جان او هدف دارد و با توجه به این که انسان نیز آیتی از آیات اوست(هر آیتی را یک سره برداریم، یا از خاطرهها ببریم بهتر از آن یا همانندش را میآوریم.بقره/۱۰۶/)
👆☹
سهیل قاسمی نوشته:
شما یک جام را ببین که به این زیبایی ساخته شده به شکلی که عقل (بخوانید آدم ِ عاقل!) وقتی نگاهش می کند نا خود آگاه آن را تحسین می کند و صد بوسه از مهر بر پیشانی ِ آن (جام) می زند.
اما این کوزه گر ِ دهر (دنیا) این چنین جام ِ لطیفی را (انسان) می سازد و باز آن را بر زمین می زند (می شکند) (می کُشَد).
👆☹
مختار تنهایی نوشته:
صد بوسه مهر بر جبین میزندش.
👆☹
مختار تنهایی نوشته:
صدبوسه مهربرجبین میزندش.
👆☹
شهاب نوشته:
پاک منزه است خداوندی که خیام و من و تورا را افریده
👆☹
حسین کاویانی نوشته:
جامی است که دهر آفرین میزندش…
اشاره به خلقت انسان و جمله فتبارک الله احسن الخالقین است…
و ادامه سرنوشت بشری.
👆☹