گنجور

 
خیام

مرغی دیدم نشسته بر بارهٔ توس،

در چنگ گرفته کلّهٔ کیکاوس،

با کلّه همی‌گفت که: افسوس، افسوس!

کو بانگ جَرَس‌ها و کجا نالهٔ کوس؟

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode