خیام » ترانه‌های خیام (صادق هدایت) » از ازل نوشته [۳۴-۲۶] » رباعی ۳۰ * تا خاکِ مرا به قالب آمیخته‌اند، بس فتنه که از خاک برانگیخته‌اند؛ من بهتر ازین نمی‌توانم بودن کز بوته مرا چنین برون ریخته‌اند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت به تضاد وجودی خود اشاره می‌کند و بیان می‌کند که او از خاک و طبیعت به دنیا آمده و در نتیجه دچار فتنه‌ها و مشکلاتی شده است. او احساس می‌کند که نمی‌تواند وجود بهتری داشته باشد چرا که از خاکی برخاسته که با فتنه‌ها آمیخته است.
هوش مصنوعی: از زمانی که خاک من را با قالب و شکل خاصی درآورده‌اند، فتنه‌ها و مشکلات زیادی از همان خاک به وجود آمده است.
هوش مصنوعی: من نمی‌توانم بهتر از این زندگی کنم، چون از درون خودم به این صورت بیرون آورده شده‌ام.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
صد باره وجود را فرو ریخته‌اند
تا همچو تو صورتی برانگیخته‌اند
سبحان الله ز فرق سر تا قدمت
در قالب آرزوی ما ریخته‌اند
صد پاره وجود را فرو بیخته‌اند
تا مثل تو صورتی برانگیخته‌اند
سبحان الله ز فرق سر تا پایت
در قالب آرزوی من ریخته‌اند
ملک و ملکوت با هم آمیخته اند
نقد جبروت بر سرش ریخته اند
کردند طلسمی به جمال و به کمال
آنگه به در گنج خود آویخته اند
آنی که تمام از نمکت ریخته‌اند
ذرات وجودت ز نمک بیخته‌اند
با شیرهٔ جانها نمک آمیخته‌اند
تا همچو تو صورتی برانگیخته‌اند
ذرات وجودت به نمک بیخته اند
با شیره ی جانها نمک آمیخته اند
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۶ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.