امروز که عصر علم و فرهنگ بود
قانون جهان به دیگر آهنگ بود
گر سجدهٔ تو به پیش این سنگ بود
این عیب بود، عار بود، ننگ بود
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
راهنمای نوار ابزار |
|
پیشخان کاربر |
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر |
|
اعلانهای کاربر |
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
لغزش به پایین صفحه |
|
لغزش به بالای صفحه |
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط |
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
نشان کردن شعر جاری |
|
ویرایش شعر جاری |
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
شعر یا بخش قبلی |
|
شعر یا بخش بعدی |
امروز که عصر علم و فرهنگ بود
قانون جهان به دیگر آهنگ بود
گر سجدهٔ تو به پیش این سنگ بود
این عیب بود، عار بود، ننگ بود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به نقد اندیشههای قدیمی و رواج علم و فرهنگ در عصر جدید میپردازد. شاعر میگوید که سجده کردن به سنگها در چنین زمانی نهتنها نادرست است، بلکه نشانهای از عیب و ننگ به حساب میآید. به بیان دیگر، او تأکید میکند که در دنیای امروز باید به ارزشهای واقعی و علم توجه کنیم و از خرافات دوری جوییم.
هوش مصنوعی: امروز که زمان پیشرفت علم و فرهنگ است، قوانین حاکم بر جهان به شکل دیگری استنباط میشود.
هوش مصنوعی: اگر تو در جلوی این سنگ سجده کنی، این کار ناپسند، زشت و ننگین خواهد بود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هرگه که مرا سوی تو آهنگ بود
آنجا چه ثبات و عقل و فرهنگ بود
گویی به سماع برنخیزد کامل
کامل نبود چنین کسی سنگ بود
در چشمِ توام سخن بنیرنگ بود
چون بادهن آیم، سخنم تنگ بود
وین هم زلطافتِ سخن باشد از آنک
در هرچ کنی آب، بدان رنگ بود
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.