خلیل‌الله خلیلی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۲ عزیزان چون بدان ساحل رسیدند ز همراهان خود یکدم بریدند چنان از صحبت ما دل گرفتند که سهوا هم به سوی ما ندیدند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، عزیزان پس از رسیدن به ساحل، از همراهان خود جدا می‌شوند و به قدری از صحبت ما دلگیر و غمگین هستند که حتی به طور تصادفی هم به سمت ما نگاه نمی‌کنند.
هوش مصنوعی: وقتی عزیزان به ساحل رسیدند، لحظه‌ای از همراهان خود جدا شدند.
هوش مصنوعی: آنقدر از صحبت ما ناراحت شدند که حتی به طور تصادفی هم به سمت ما نگاه نکردند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چو رایت‌های سلطان را بدیدند
چو دیو از نام یزدان دررَمیدند
چو میلِ شِکّرش در شیر دیدند
به شیر و شِکّرش می‌پروریدند
تمام انبیا این عز ندیدند
ز تو گفتند کل وز تو شنیدند
سبک، فرمان پذیران در دویدند
ز کان لعل گوهر بر کشیدند
چه تلخی‌ها که مهجوران کشیدند!
ز شیرینان به جز تلخی ندیدند
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.