|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از تجربیات تلخ و ناامیدی‌های خود سخن می‌گوید. او اشاره می‌کند به اینکه شاه، که نماد قدرت و حکومت است، هیچ گونه کمکی به او نکرد و به همین دلیل بلایای زندگی‌اش ادامه پیدا کرد. همچنین، او به ماهی که به نوعی نجاتش داده بود اشاره می‌کند، اما آن نیز فرار کرده و از دستش رفته است. در نهایت، شاعر از تلاشش برای رها شدن و نجات یافتن از مشکلات سخن می‌گوید، اما متوجه می‌شود که سرنوشتش به گونه‌ای دیگر رقم خورده و باز هم از او فاصله می‌گیرد. به طور کلی، شعر بیانگر اندوه و ناکامی در برابر سرنوشت است.
هوش مصنوعی: پادشاهی که به من چیزی نداد، رفت. و ماهی که مرا به حرکت آورد، نیز رفت.
هوش مصنوعی: گفتم که آبم مثل آتش می‌سوزاند، اما او مرا بر خاک خواباند و مثل باد از من دور شد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
عشقت به دلم درآمد و شاد برفت
بازآمد و رخت خویش بنهاد برفت
گفتم به تکلف دو سه روزی بنشین
بنشست و کنون رفتنش از یاد برفت
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.