|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از خواجه (شخص محترم) می‌خواهد که اگر به شعر و نظم علاقه دارد، می‌تواند به بحث درباره عروض و وزن شعر بپردازد. او اشاره می‌کند که وزن شعری که می‌خواهد بیان کند، بر اساس مفاعیل و فاعل است. همچنین به نوعی به او می‌گوید که اگر در خانه کسی نیست، همین یک حرف هم کافی است.
هوش مصنوعی: ای آقا، اگر به نظم و شعر علاقه‌مندی، می‌توانم به تو کمک کنم یا درباره عروض و وزن شعر صحبت کنیم.
هوش مصنوعی: اگر در خانه کسی نیست، برای چه بر سر تندیس‌ها و چیزهای دیگر ناله و فریاد می‌زنید؟ اگر فردی در کنار شما نیست، فقط یک کلمه کافی است تا نظر او را جلب کنید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
غم خوردن این جهان فانی هوسست
از هستی ما به نیستی یک نفسست
نیکویی کن اگر ترا دست رسست
کین عالم یادگار بسیار کسست
ای آنکه عقاب چرخ پیشت مگسست
گلزار جهان بجنب جاه تو خسست
زان پیش تو شعر من ندارد وزنی
کز نظم ترا فاعل و مفعول بسست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.