خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » صنایع الکمال » سفریات » رباعیات » شمارهٔ ۲۱۵ چون نامه دلی پر از شکایت دارم چون خامه از آن بود نوشتن کارم باری بخیال رخ و نقش خط تو روزی بکتابتی بشب می آرم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از احساس شکایت و دل‌تنگی خود سخن می‌گوید. او به خاطر عشق و زیبایی محبوبش، احساساتش را با قلم می‌نویسد و امید دارد روزی بتواند این احوالات را به‌صورت مکتوب درآورد.
هوش مصنوعی: من احساسی پر از نارضایتی و شکایت دارم، به‌طوری‌که نوشتن آن برایم مثل نوشتن با قلمی است که به آن شکایت‌ام طبیعی و آسان می‌آید.
هوش مصنوعی: به عنوان یادگاری از زیبایی و خط تو، روزی در خاطر خود آن را به نوشتار در می‌آورم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
من صورت تو بدیده اندر دارم
کز دیده همی برخ برش بنگارم
چندان صنما ز دیدگان خون بارم
تا صورت تو ز دیده بیرون آرم
تا جان دارم غم تو را غمخوارم
بی جان غم عشق تو بکس نسپارم
بیمارم و ناردان لبت پندارم
در بویه آبی تنت بیمارم
گر آبی و ناردان مرا بسپاری
جان و تن خویشتن بتو بسپارم
کار آنچنان که آید بگذارم
عمر آنچنان که باید بگسارم
دل را ز کار گیتی برگیرم
تن را به حکم ایزد بسپارم
چون نیستم مقیم درین گیتی
[...]
در عشق چو نار کَفته شد رخسارم
از بس که برو سرشک خونین بارم
هرگه که سرشک دیده زو بردارم
چون پرده ز ناردانه بیرون آرم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.