ای غمزه ی جادویت افسونگر بیماران
وی طرّه هندویت سر حلقه ی طرّاران
رویت بشب افروزی مهتاب سحر خیزان
زلفت بدلاویزی دلبند جگر خواران
گوئیکه دو ابرویت بیمار پرستانند
پیوسته دو تا مانده از حسرت بیماران
جان آن نبود کو را نبود اثر از جانان
یار آن نبود کو را نبود خبر از یاران
چون دود دلم بینی اندیشه کن از اشکم
چون ابر پدید آید غافل مشو از باران
تا پیر خراباتت منظور نظر سازد
در دیده ی مستان کش خاک در خمّاران
جز عشق بتان نهیست در ملت مشتاقان
جز کیش مغان کفرست در مذهب دینداران
یوسف که بهر موئی صد جان عزیز ارزد
کی کم شو از کویش غوغای خریداران
خواهد که کند منزل بر خاک درش خواجو
لیکن نبود جنت مأوای گنه کاران
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن شعری زیبا و عاشقانه است که به توصیف زیبایی و جذابیت معشوق می‌پردازد. شاعر با اشاره به چشمان افسونگر و موی دل‌فریب معشوق، حسرت و درد عاشقان را بیان می‌کند. او به عشق و احساسات عمیق خود اشاره می‌کند و می‌گوید که بدون وجود معشوق، زندگی بی‌معناست. همچنین، اشاره به محبت و شوقی که در دل‌ها وجود دارد، و ارتباط میان عشق و دین به گونه‌ای است که عشق بتان را برتر از هر گونه طریقت دینی می‌داند. در نهایت، شاعر ابراز ارادت خود به معشوقی می‌کند که در نظرش بهشت را بر روی زمین ارائه می‌دهد، اما می‌داند که گناهکاران جایی در این بهشت ندارند.
هوش مصنوعی: ای زیبای فریبنده، تو جادو می‌کنی و دل‌های بیمار را تسخیر می‌کنی. موهای تو که به سبک هندی بافته شده، به عنوان زیباترین زینت در میان قهرمانان و شجاعان شناخته می‌شود.
هوش مصنوعی: چهره‌ات در شب مانند نوری درخشان است و زلف‌های تو به مانند زینتی برای دل‌های عاشق و آسیب‌دیده است.
هوش مصنوعی: چشم‌های تو به قدری زیبا و دلنوازند که هر بار نگاه می‌کنم، حسرت آنهایی که نتوانسته‌اند به زیبایی تو دسترسی پیدا کنند، در دل می‌افزاید.
هوش مصنوعی: مفهوم این بیت به این صورت است که زندگی واقعی و معنای عمیق آن به کسانی تعلق دارد که از عشق و محبت بهره‌مندند. اگر فردی از وجود محبوبش بی‌خبر باشد، در حقیقت زندگی‌اش خالی از معناست و همچنین فردی که از دوستان و یاران خود خبر ندارد، نمی‌تواند احساس خوشبختی واقعی کند. به این ترتیب، بودن در محبت و رابطه با دیگران است که زندگی را ارزشمند می‌کند.
هوش مصنوعی: وقتی که دلم را چون دود می‌بینی، به اندیشه فرو برو. اشک‌هایم مانند ابر می‌بارند و از باران آن غافل نشو.
هوش مصنوعی: وقتی که پیر میخانه به تو توجه کند، در چشمان آدم‌های مست، درست مانند خاکی که در دست باده‌نوشان است، می‌درخشی.
هوش مصنوعی: جز عشق معشوقان در دل عاشقان هیچ چیز دیگری نیست و اگر غیر از عشق باشد، در حقیقت همانند کیش زرتشتیان است که برای دینداران کفر به حساب می‌آید.
هوش مصنوعی: یوسف به خاطر موهایش ارزش صد جان گرانبها را دارد، پس چرا از کوچه‌اش صدای خریداران کم شده است؟
هوش مصنوعی: او آرزو دارد که در درب خانه‌اش آرام بگیرد، اما به خاطر گناهانش، بهشت جایگاه او نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
نوروز بساط نو گسترد به گلزاران
در باغ بساط دی بربود چو عیاران
بشکفت بهار نو شرط است نگار نو
ما و می و یار نو بر دامن کهساران
خوش گشت کنون عالم شادند بنی‌آدم
[...]
ای نرگس مست تو برده دل هشیاران
با عقل خود اغیارند از عشق رخت یاران
زلف تو کند پیدا احوال پریشانم
چشم تو برد دل را با خانه بیماران
گر نیست ترا رحمت بر حالت من شاید
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.