زهی مستی من ز بادام مستش
شکست دل از سنبل پر شکستش
فرو بسته کارم ز مشکین کمندش
پراکنده حالم ز مرغول شستش
تنم موئی از سنبل لاله پوشش
دلم رمزی از پسته ی نیست هستش
خمیده قدم چنبر از چین جعدش
شکسته دلم بسته ی زلف پستش
شب تیره دیدم چو رخشنده ماهش
زمی مست و من فتنه ی چشم مستش
چو شمعی فروزنده شمعی بپیشش
چو گل دسته ئی دسته ئی گل بدستش
قمر بنده ی مهر تابنده بدرش
حبش هندوی زنگی بت پرستش
چو بنشست گفتم که بنشیند آتش
کنون فتنه برخاستست از نشستش
چو ریحان او دسته می بست خواجو
دل خسته در زلف سرگشته بستش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف عشق و زیبایی معشوق میپردازد. شاعر از مستی و شگفتی خود به خاطر زیباییهای معشوق سخن میگوید. او دلشکسته از قامت و زلفهای اوست و حالش پریشان از عشق است. معشوقش همچون ماه در دل شب میدرخشد و شاعر خود را مثل شمعی میبیند که در نزدیکی او میسوزد. در نهایت، شاعر به حسرت و درد عشق اشاره میکند که دلش را به زلف معشوق گره زده است. این شعر به وضوح احساسات عمیق و عاشقانه شاعر را بیان میکند.
هوش مصنوعی: آه، چه مستی عجیبی در من ایجاد شده است! عشق و جذابیت آن دختر که به مانند بادام شیرین است، باعث شده دل من از زیباییهایش به شدت آسیب ببیند. زیباییاش مثل سنبل است که دل را به درد میآورد.
هوش مصنوعی: من در دام مشکین موی او گرفتار شدهام و حال و روزم به خاطر او به هم ریخته است، مانند پرندهای که در آب غوطهور است.
هوش مصنوعی: بدن من نازک و لطیف است و مانند موهای سنبل لاله زیباست، اما درون دلم راز و رمزهایی وجود دارد که به پستهی خوشمزه و ناب مربوط میشود.
هوش مصنوعی: بخشی از جاذبه و زیبایی او، طرز راه رفتن و موهای پیچخوردهاش است که دلم را تحت تأثیر قرار داده و مجذوب کرده است.
هوش مصنوعی: در شب تاریکی که ماه روشن میدرخشید، من تحت تأثیر چشمان جذاب و مست او قرار گرفتم.
هوش مصنوعی: میتوان گفت که مانند شعلهای درخشان، شمعی در مقابلش وجود دارد و او گلها را به صورت دستهای در دست دارد.
هوش مصنوعی: ماه به عنوان بنده خورشید تابان خود، زیبایی دلربا و شیفتهکنندهای دارد که یادآور چهره محبوبی از هند است که به پرستش بتها عادت دارد.
هوش مصنوعی: وقتی که نشستم، گفتم که آتش را روشن کند. اکنون فتنهای از نشستن او به وجود آمده است.
هوش مصنوعی: وقتی که گل خوشبوی ریحان به دسته بسته میشد، خواجو با دلی خسته، زلفی پریشان و آشفته را به او میسپرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.