شمارهٔ ۳ - فی مدح الشیخ الاعظم سلطان اعاظم المشایخ مرشد الحق و الدین ابواسحق الکازرونی قدس سره
دوش بردم هودج همت بصدر کبریا
برق استغنا زدم در خرمن کبر و ریا
بر فراز سد ره دیدم عالم بی منتهی
بر کشیده بلبلان گلشن قدسی نوا
کای بمعنی کرده حق در ملک وحدت پادشا
مرشد الدین قدوة الاقطاب ابواسحق را
روشنست این کانک هر دم سوختن از سر گرفت
کار او چون شمع سوزان ز آتش دل در گرفت
آفتاب خاوری زان ملک بحر و برگرفت
کاستان و بام این درگه زرخ در زر گرفت
ره ز تاریکی برون برد آنک او رهبر گرفت
مرشد الدین قدوة الاقطاب ابواسحق را
گر پس از صد سال در خاکم بود ریزیده تن
چون نسیم صبح بوی کازرون آرد بمن
در لحد مانند گل بر تن بدرّانم کفن
جان که باشد تا کند بر خاک درگاهش وطن
شاید ار روح القدس خواند امام خویشتن
مرشد الدین قدوة الاقطاب ابواسحق را
ای چو عیسی کرده زین مطموره ی غبرا کنار
ساخته بر عرصه ی معموره خضرا قرار
چون شه سیاره را شد نعل شبرنگت سوار
همچو ابراهیم شو بر ادهم خلت سوار
تا ببینی در اقالیم ولایت شهریار
مرشد الدین قدوة الاقطاب ابواسحق را
رخش جان بیرون جهان از شهربند ماء و طین
در مکانی کز مکان بیرون بود منزل گزین
چون رسیدی در ریاض قاصرات الطرف عین
بر فراز هفت منظر گر نظر داری ببین
حجة الحق ترجمان الغیب امام السالکین
مرشد الدین قدوة الاقطاب ابواسحق را
شمع مه بین در گداز از حسرت تحت السراج
بارگاه مرشدی ز ایوان کیوان جسته باج
این چه درگاهست از او ایمان و عرفانرا رواج
قیصر و خاقان بسکّانش فرستاده خراج
شاه تخت لاجوردی کرده از اکلیل تاج
مرشد الدین قدوة الاقطاب ابواسحق را
خاک این درگاه را گر زانک تاج سر کنی
از تکبر فخر بر شاهان بحر و بر کنی
ور چو خواجو آستانش را بمژگان تر کنی
دامن جانرا ز آب دیده پر گوهر کنی
هیچ می دانی که در این ره کرا رهبر کنی
مرشد الدین قدوة الاقطاب ابواسحق را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن شعری است که به تقدیر و ستایش از مرشد الدین ابواسحق، یکی از شخصیت‌های معنوی و روحانی، پرداخته است. شاعر با حالتی عرفانی و درونی از نور، سخاوت و واقعیت‌های عمیق روحانی سخن می‌گوید. از جستجوی حقیقت و فهم منبع الهی زندگی و کمال انسان‌ها صحبت می‌کند. همچنین به تجلیات مرشد و راهنمایی‌های او در وادی عشق و عرفان اشاره شده است. شاعر تأکید می‌کند که حتی در مرگ و فراموشی هم، ارتباط با این مرشد و روحانیت او برقرار خواهد بود و بوی عرفان او همواره در دل عاشقان خواهد ماند. در نهایت، شاعر بر اهمیت این راهنمائی و مقام روحانی او تأکید می‌کند و یادآور می‌شود که شناخت و تواضع در مقابل این مقام، موجب رستگاری است.
هوش مصنوعی: شب گذشته از دلی سرشار از اراده، با نیرویی فراوان به مقابله با غرور و تظاهر برخاستم و به صورت قاطع و با اعتماد به نفس، با این موانع مبارزه کردم.
هوش مصنوعی: در بالای سدی، من دنیایی بی‌پایان را دیدم که بلبلان در گلزار بهشتی آواز می‌خواندند.
هوش مصنوعی: این دعایی است برای بزرگی و مقام رفیع شخصی به نام ابواسحاق که به عنوان مرشد و پیشوای معنوی شناخته می‌شود. او در سرزمین وحدت همیشه مورد احترام و کمال است. این بیان به نوعی اشاره به مقام والای وی در عالم spirituality و نقش ایشان در هدایت مردم دارد.
هوش مصنوعی: این یک واقعیت واضح است که او هر بار با شعله ور شدن عشق، در دل خود می‌سوزد. به گونه‌ای که همانند شمعی که در آتش می‌سوزد، در حال تجربه کردن آتش عشق است.
هوش مصنوعی: آفتاب شرقی از آن سرزمین دریا و درختان طلایی آن، کاخ و سقف این مکان را با رنگ زردی شگفت‌انگیز پوشانده است.
هوش مصنوعی: آن کسی که راهی از تاریکی را به سمت روشنی پیدا کرد، همان است که رهبری را به عنوان پیشوای دین و الگوی بزرگان گرفته است.
هوش مصنوعی: اگر بعد از صد سال در خاک خوابیده باشم، بدنم مثل نسیم صبح بوی شهر کازرون را به من برساند.
هوش مصنوعی: در قبر لطفاً مانند گلی بر روی من بپوشانید، زیرا جان من چه معنا دارد، وقتی که او بر خاک درگاهش به آرامش می‌رسد.
هوش مصنوعی: شاید اگر روح القدس بخواهد، امام خویشتن یعنی الگو و رهبر دین را به عنوان مرشد معرفی کند، او ابواسحاق است.
هوش مصنوعی: ای کسی که مانند عیسی، از این خاک پاک و ناشناخته بیرون آمده‌ای و در دنیای سرسبز و آباد قرار گرفته‌ای.
هوش مصنوعی: زمانی که پادشاه سیاره‌ها بر اسب سفیدت سوار می‌شود، مانند ابراهیم نبی بر اسب سرخ سوار شو.
هوش مصنوعی: تا زمانی که شاهد باشی در سرزمین‌های مختلف، شهری به نام مرشد الدین، الگو و پیشوای اقطاب، ابواسحق وجود دارد.
هوش مصنوعی: در این دنیای مادی و محدودیت‌های آن، روح انسان باید به مکان‌هایی فراتر از عالم ماده و جسم برسد و در آنجا آرامش بیابد.
هوش مصنوعی: زمانی که به باغ‌های بهشتی رسیدی، که چشم‌هایشان به دنیا محدود است، اگر نگاهی به بالای هفت افق داشته باشی، به چیزهای عجیب و زیبایی خواهی رسید.
هوش مصنوعی: این جمله به شخصیتی بزرگ اشاره دارد که در راهنمایی اهل ایمان و عرفان نقش مهمی دارد. او به عنوان نماینده حقیقت و مفسر رازها شناخته می‌شود و به سالکان و جویندگان حقیقت، راه درست را نشان می‌دهد. همچنین، او به عنوان الگویی برای دیگران در دین و معنویت مورد احترام است.
هوش مصنوعی: شعلهٔ نورانی شمعی در برابر، در حال ذوب شدن است از حسرت و اندوه برای بارگاه راهنمایش، که از عرش آسمان پایین آمده و درخواستی را به جا آورده است.
هوش مصنوعی: این چه مکانی است که در آن ایمان و دانش روحانی گسترش می‌یابد، و حتی امپراتورها و پادشاهان نیز مالیات خود را به آنجا می‌فرستند.
هوش مصنوعی: سلطان، تختی از سنگ لاجورد برای مرشدالدین ابواسحق، که الگو و رهبر تمامی قطب‌های معنوی است، ترتیب داده است.
هوش مصنوعی: اگر خاک این درگاه را به اندازه‌ای محترم بشماری که آن را معادل تاج سر خود بدانی، به خاطر غرور و تکبر نمی‌توانی بر شاهان دریاها فخر بفروشی.
هوش مصنوعی: اگر همچون خواجو با اشک‌های خود به درگاهش بیفتی، می‌توانی دامن جان را از آب چشمانت پر از جواهر کنی.
هوش مصنوعی: آیا می‌دانی که در این مسیر، چگونه می‌توانی راهنمای خود را که استاد و پیشوای بزرگان است، پیدا کنی؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.