خاقانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹ پذرفت سه بوس از لب شیرین ما را یک شب به فریب داشت غمگین ما را گفتم بده آن وعدهٔ دوشین ما را دستی بزد و نکرد تمکین ما را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از لحظاتی شیرین و عاشقانه صحبت می‌کند که با بوسه‌های معشوق همراه است. او به یاد یک شب غمگین می‌افتد و از معشوقش خواسته که وعده‌ای به او بدهد، اما معشوق به خواسته‌اش توجهی نمی‌کند و آن را نادیده می‌گیرد.
هوش مصنوعی: ما در یک شب با لب‌های شیرین‌مان، سه بوسه را با خوشحالی پذیرفتیم، اما در دل‌مان غم وجود داشت که آن را پنهان کرده بود.
هوش مصنوعی: گفتم آن وعدهٔ شیرین را به من بده، اما او فقط دستش را بر روی من گذاشت و به خواسته‌ام توجهی نکرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
تا خطت شد بلای دین ما را
بینی از حال دین حزین ما را
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۳ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.