|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به احساسات عمیق خود نسبت به عشق و جدایی اشاره می‌کند. او به زندگی به عنوان آفتی در وجود خود نگاه می‌کند و از محبوبش می‌خواهد که او را فراموش کند. شاعر احساس می‌کند که بدون محبوبش، هیچ چیز در جهان معنا ندارد و بنابراین از او می‌خواهد که نشان او را نیز نادیده بگیرد. در کل، این شعر بیانگر اندوه و حسرت عاشقانه است.
هوش مصنوعی: چون زندگی برای من مانند آفت و درد است، روح و جانم را از این دنیا دور کن. زیرا همچون سایه‌ای که پوششی ایجاد می‌کند، هویتم نیز در این دنیا پنهان شده است.
هوش مصنوعی: وقتی تو در کنار من نیستی، هیچ چیزی در دنیا اهمیت ندارد. فقط کافی است نگاهی به من بیندازی و همه غم‌های جهان را از من دور کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.