خاقانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۷۰ ماها دلم از وصال پر نور بکن میلی سوی این خاطر رنجور بکن ای یوسف وقت جنگ را دور بکن گرگ آشتیی با من مهجور بکن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از عشق و وصال معشوق سخن می‌گوید و آرزوی آرامش و نزدیکی به او را دارد. او از معشوق می‌خواهد که در زمان مشکلات و جنگ‌ها، به او نزدیک شود و با توجه به دردهایش، دلش را شاد کند. شاعر در واقع به دنبال آشتی و وصل با معشوق است.
هوش مصنوعی: دل من از دیدار روشن و دل‌انگیز پر شده است و حالا میل دارم که به این یاد زیبا و رنجور نگاه کنم.
هوش مصنوعی: ای یوسف، در زمان جنگ دوری کن، چون گرگ در جنگ است، باید با من که تنها مانده‌ام، آشتی کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.