خاقانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۷۰

ماها دلم از وصال پر نور بکن

میلی سوی این خاطر رنجور بکن

ای یوسف وقت جنگ را دور بکن

گرگ آشتیی با من مهجور بکن