|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این چند بیت شاعر بیان می‌کند که از دلش درد و سوزی را به همراه دارد. او این احساسات عمیق را به نوعی از تیرکمان (ناوک) و آتش سینه تشبیه می‌کند. همچنین اشاره می‌کند که تلاشش در زندگی بی‌فایده است، که روز را به شب و شب را به روز می‌آورد، به این معنا که تلاش‌ها و احساساتش به نتیجه نمی‌رسد و در چرخه‌ای بی‌پایان در حال تکرار است.
هوش مصنوعی: من از دل برای سوز و درد خود، افغانی به تصویر کشیدم و نه تنها به تیری که به سینه‌ام می‌زند، بلکه احساسی عمیق و غمگین را به نمایش گذاشتم.
هوش مصنوعی: به طور بیهوده و بی‌فایده زمان خود را در روز و شب صرف کرده‌ام، انگار که فقط در حال گذراندن وقت هستم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بر یاد لبت شبی به روز آوردم
چون شمع همه گریه و سوز آوردم
ذوقی به دلم رسید و دل زنده شدم
چون یاد رخ جهان فروز آوردم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.