|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات از خاقانی نشان‌دهنده‌ی احساس تسلیم و اسیری او در برابر معشوق است. شاعر با استفاده از تشبیهات مختلف، به معشوق سفارش می‌کند که او را که در دام عشق گرفتار شده، رها نکند و عذاب ندهد. او به طور خاص به این نکته اشاره می‌کند که حتی اگر عشق او از او بگریزد، نباید به او آسیب برساند و باید او را دوباره به بند محبت درآورد. در واقع، این اشعار به نوعی بیانگر وابستگی عمیق شاعر به عشق و معشوق است.
هوش مصنوعی: خاقانی به عشق تو گرفتار شده است. خواهش می‌کنم او را رها کن و به او آسیب نرسان.
هوش مصنوعی: پرنده‌ای هست که در چنگت گرفتار است، آن را رها نکن و نقتل. اگر هم فرار کند، دوباره به دام بیاور و نکش.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.