هوش مصنوعی: این شعر از خاقانی، شاعر مشهور ایرانی، بیانگر درد و غم عمیق اوست. در این ابیات، شاعر به یاد معشوق خود می‌افتد و ابراز می‌کند که غمهای او باعث آسیب به روح و جانش شده است. او آرزو می‌کند که روزی که معشوق او را فراموش کند، یادش در دل او زنده بماند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر از خاقانی، شاعر مشهور ایرانی، بیانگر درد و غم عمیق اوست. در این ابیات، شاعر به یاد معشوق خود می‌افتد و ابراز می‌کند که غمهای او باعث آسیب به روح و جانش شده است. او آرزو می‌کند که روزی که معشوق او را فراموش کند، یادش در دل او زنده بماند.
هوش مصنوعی: ای کسی که غمهای تو را، دل دردناک شاعر شاد کرده است، باد خاک شاعر خاقانی را به دوش می‌کشد.
هوش مصنوعی: روزی که تو باعث نابودی خاقانی می‌شوی، یاد بعضی از تو که جان پاک خاقانی را در بر دارد، در خاطر باقی خواهد ماند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.