ای ترک چرا چهره برافروخته‌ای
خود از همه چیز کینه اندوخته‌ای
این تنگ فرو گرفتنت بر مردم
مانا که ز چشم خویش آموخته‌ای
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
ای ترک چرا چهره برافروخته‌ای
خود از همه چیز کینه اندوخته‌ای
این تنگ فرو گرفتنت بر مردم
مانا که ز چشم خویش آموخته‌ای
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از یک ترک می‌پرسد که چرا چهره‌اش گرم و خشمگین است و از او می‌خواهد که ناراحتی‌ها و کینه‌هایش را کنار بگذارد. او به این نکته اشاره می‌کند که این کینه‌ورزی به خاطر تجربه‌ای است که خودش از زندگی دیگران گرفته است. در نهایت، شاعر به تنگ‌نظری این فرد بر دیگران اشاره می‌کند و نشان می‌دهد که این حس منفی را از خود او یاد گرفته‌اند.
هوش مصنوعی: ای ترک، چرا چهره‌ات را این‌قدر ناراحت و خشمگین کرده‌ای؟ به نظر می‌رسد که از همه چیز کینه به دل گرفته‌ای.
هوش مصنوعی: این تنگی که بر سر تو آمده، برای تو به عنوان یک درس یادگار مانده است، زیرا از تجربه و دیدگاه خود یاد گرفته‌ای.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
من کیستم آتش بدل افروخته یی
وز شعله ی عشق آتش اندوخته یی
در مهر و وفا چو سنگ آتش برگم
باشد که رسم بصحبت سوخته یی
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.