کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۶۱۰ یک دم که ز خدمتت جدا می باشم با ناله و گریه آشنا می باشم چون شمع ز گریه آب رویی دارم چون چنگ ز ناله با نوا می باشم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، گویا شاعری از دوری معشوق و جدایی ابراز اندوه می‌کند. او می‌گوید که در دوری از محبوبش، دائماً در حال گریه و ناله است و مانند شمعی که از اشک آب می‌شود و مانند سازی که با ناله به نوا در می‌آید، احساساتی پر از غم و تنهایی دارد.
هوش مصنوعی: هر لحظه‌ای که از خدمت و نزدیکی‌ات دور باشم، با فریاد و اشک آشنا خواهیم بود.
هوش مصنوعی: من همچون شمعی هستم که از اشک‌هایم ذوب می‌شوم و در عین حال مانند سازی در حال نواختن، با ناله‌هایم زندگی می‌کنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
از خاک در تو چون جدا میباشم
با گریه و ناله آشنا میباشم
چون شمع ز گریه آبرو میدارم
چون چنگ ز ناله با نوا میباشم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.