یاری که ندارد از لبش جام طمع
کردیم دروبر غم ایام طمع
بنگر تو بدین دست و دل و کیسه و صبر
سودای که می بزم من خام طمع
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
یاری که ندارد از لبش جام طمع
کردیم دروبر غم ایام طمع
بنگر تو بدین دست و دل و کیسه و صبر
سودای که می بزم من خام طمع
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به تمایلات و آرزوهای بی‌نتیجه اشاره می‌کند. او از طمع و آرزوی داشتن چیزی که ندارد سخن می‌گوید و به وضعیت خود با دلی پریشان و دستی تهی اشاره می‌کند. در نهایت، او به جوانب خود یعنی دل، کیسه و صبر می‌نگرد و حس می‌کند که در دنیای عشق و آرزوها در دام طمع گرفتار شده است.
هوش مصنوعی: ما امید داشتیم که از لب یار، نوشیدنی شیرینی نصیبمان شود، اما در عوض تنها در کنار غم و اندوه ایام، تنها به طمع نشستن بسنده کردیم.
هوش مصنوعی: به این دست و دل و پول و صبری که دارم نگاه کن و ببین چگونه آرزوی شرکت در جشن و شادی من، تو را به طمع انداخته است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.