کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۴۶۹ ای بحر کف تو چون امل پنهاور لطف تو میان آب و آتش داور روزی که کفت داروی حرمان بخشد از حال من شکسته دل یادآور
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر از دریایی به نام "کف" سخن می‌گوید که بسیار وسیع و عمیق است. او لطف و رحمت خداوند را میان دو حالت متضاد، آب و آتش، توصیف می‌کند. شاعر امیدوار است روزی خداوند وی را از اندوه و افسردگی نجات بخشد و درباره حال دلش یادآور شود.
هوش مصنوعی: ای دریا، دست تو چون املی است که در آن سرشار از مهربانی و لطف توست؛ و این لطف تو میان آب و آتش، در حکم داور است.
هوش مصنوعی: روزی که دارویی برای درد و غم من پیدا شود، به یاد حال و وضعیت من دل‌شکسته خواهد افتاد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.