کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۴۶۹

ای بحر کف تو چون امل پنهاور

لطف تو میان آب و آتش داور

روزی که کفت داروی حرمان بخشد

از حال من شکسته دل یادآور