|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به فقدان پناهگاه اشاره میکند و میگوید که اگر نزد تو جایی برای پناه گرفتن نباشد، بهتر از عدم است. او همچنین به فاصلهای که میان خود و محبوبش وجود دارد، اشاره میکند و بیان میکند که هیچ راهی برای رسیدن به هم وجود ندارد. در نهایت، این ابیات احساس عمیق تنهایی و دوری را منتقل میکنند.
هوش مصنوعی: هر کسی که به تو دسترسی نداشته باشد، بهتر است که در هیچ پناهگاهی نباشد؛ زیرا بودن در مکانی که هیچگونه نزدیکی و ارتباطی با تو ندارد، از عدم وجود بهتر نیست.
هوش مصنوعی: تو در وضعیت دشواری هستی و من هم نزدیک به پایان کارم. از من تا تو راهی نیست که بخواهیم فاصلهها را پر کنیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
تقوی که در او اسم الهی نبود
یا مقتبس خبر از شاهی نبود
تقوی چنان از خللی خالی نیست
شاید که کسی به آن مباهی نبود
از آنکه بجز توأم پناهی نبود
وز حادثهام گریز گاهی نبود
بیچارگیم ببین و راهی بنما
اکنون که گشایشی ز راهی نبود
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.