از بهر چه لاله بر سر کرد بود
گر نه دلش از رخ تو پر درد بود
جایی که تو گرم کردی انگامۀ حسن
گل گر همه آتشین شود سرد بود
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
از بهر چه لاله بر سر کرد بود
گر نه دلش از رخ تو پر درد بود
جایی که تو گرم کردی انگامۀ حسن
گل گر همه آتشین شود سرد بود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از زیبایی و محبت معشوق می‌گوید و به این موضوع اشاره می‌کند که چرا لاله (گل زیبا) بر سر گذاشته شده است، اگر نه اینکه دلش به خاطر زیبایی محبوب درد می‌کشد. او همچنین بیان می‌کند که جایی که محبوبش با زیبایی‌اش دل‌ها را گرم می‌کند، حتی اگر گل‌ها هم آتشین و زیبا باشند، باز هم سرد و بی‌فایده خواهند بود. در واقع، زیبایی محبوب ارزش و گرمای خاصی دارد که هیچ چیز دیگری نمی‌تواند آن را جایگزین کند.
هوش مصنوعی: چرا که لاله بر سر گذاشته است، اگر نه قلبش از زیبایی تو به تنگ آمده و پر از درد است؟
هوش مصنوعی: هر کجا که تو با زیبایی‌ات دل‌ها را گرم کردی، حتی اگر همه جا آتشین و مشتعل باشد، آن مکان سرد و بی‌روح خواهد بود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
عاشق ز همه کار جهان فرد بود
از هر دو جهان بگذرد و مرد بود
پیوسته دلش گرم و دمش سرد بود
از ناخنِ پای تا به سر درد بود
خورشید اگر چه در جهان فرو برد
ز آمد شدنش دلی پر از درد بود
هم وقت بر آمدن دمش سرد بود
هم وقت فرو شدن رخش زرد بود
عاشق که بناز و ناز کی فرد بود
در مذهب عاشقی جوانمرد بود
بر دلشدگان چه ناز در خورد بود
یعقوب که یوسفی کند سرد بود
ای کز گل روی تو رخم زرد بود
دل از دهنت چو غنچه پر درد بود
بوسی دهنت نداد و صد وعده دهد
کم حوصله را زبان جوانمرد بود
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.