هوش مصنوعی: شعر درباره دل‌تنگی و جستجوهای بی‌نتیجه است. گوینده احساس می‌کند که با تلاش‌های زیاد، هیچ‌گونه پیشرفتی در زندگی‌اش نداشته و مانند اینکه در خاک و باد در حال حرکت است، دائماً در حال جستجو و تلاش است اما به جایی نمی‌رسد. در نهایت، او به این نتیجه می‌رسد که سرنوشت و روزی او تغییر نخواهد کرد.
هوش مصنوعی: روزهایی در زندگی‌ام وجود داشت که به خاطر جستجوی چیزی، دل من از آرامش دور شده بود و تلاش‌های مداومم باعث شده بود دیگر نتوانم به دنبال آنچه می‌خواهم بروم.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شعر درباره دل‌تنگی و جستجوهای بی‌نتیجه است. گوینده احساس می‌کند که با تلاش‌های زیاد، هیچ‌گونه پیشرفتی در زندگی‌اش نداشته و مانند اینکه در خاک و باد در حال حرکت است، دائماً در حال جستجو و تلاش است اما به جایی نمی‌رسد. در نهایت، او به این نتیجه می‌رسد که سرنوشت و روزی او تغییر نخواهد کرد.
هوش مصنوعی: روزهایی در زندگی‌ام وجود داشت که به خاطر جستجوی چیزی، دل من از آرامش دور شده بود و تلاش‌های مداومم باعث شده بود دیگر نتوانم به دنبال آنچه می‌خواهم بروم.
هوش مصنوعی: زمانی که روزی و مدت عمر کسی ثابت و تغییر ناپذیر باشد، تلاش در این دنیا بی‌فایده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
...
...
بفنود تنم بر درم و آب و زمین
دل بر خرد و علم به دانش بفنود
اول رخ خود به ما نبایست نمود
تا آتش ما جای دگر گردد دود
اکنون که نمودی و ربودی دل ما
ناچار ترا دلبر ما باید بود
ز اول که مرا عشق نگارم بر بود
همسایه به شب زناله من نغنود
کم گشت کنون ناله که عشقم بفزود
آتش چو همه گرفت کم گردد دود
آن دل ، که ببند عشق کس بسته نبود
عشق تو بیامد و ببست و بربود
ای ماه ز رشک روی تو ناخشنود
در حال دل بنده چه خواهی فرمود ؟
گر مرگ برآورد ز بدخواه تو دود
زآن دود چنین شاد چرا گشتی زود
چون مرگ ترا نیز بخواهد فرسود
از مرگ کسی چه شادمان باید بود
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.