گنجور

 
کمال‌الدین اسماعیل

بلبل نالان ز شاخ چون دلشده ییست

گریان ز برش ابر چو محنت زده ییست

گویند جهان خوشست ایمه چه خوشی؟

کز گریه و ناله همچو ماتم کده ییست