کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۱۲۶ از چرخ کهن محنت و دردم تازه ست وز نالۀ من همه جهان آوازه ست وین غصّه که من می کشم از هجرانت چون آرزوی من بتو بی اندازه ست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر از درد و رنجی که در زندگی تجربه کرده صحبت می‌کند و نشان می‌دهد که این مشکل و غم او باعث شده تا نام او و دردش در میان همه شناخته شود. همچنین، غم و دلتنگی او به خاطر جدایی از معشوقش بسیار عمیق و بی‌انتهاست.
هوش مصنوعی: از درد و رنجی که از روزگار قدیم دارم، هنوز هم احساس تازه‌ای می‌کنم و ناله‌های من به گوش همه جهان رسیده است.
هوش مصنوعی: این درد و غمی که من از دوری تو تحمل می‌کنم، به خاطر این است که آرزوی من برای بودن تو بسیار بزرگ و بی‌پایان است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.