چون دید صبا میان بستان گل را
وز بی شرمی پیش تو خندان گل را
در حال در آویخت بپایش ز درخت
پس کرد ز خار تیر باران گل را
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
راهنمای نوار ابزار |
|
پیشخان کاربر |
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر |
|
اعلانهای کاربر |
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
لغزش به پایین صفحه |
|
لغزش به بالای صفحه |
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط |
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
نشان کردن شعر جاری |
|
ویرایش شعر جاری |
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
شعر یا بخش قبلی |
|
شعر یا بخش بعدی |
چون دید صبا میان بستان گل را
وز بی شرمی پیش تو خندان گل را
در حال در آویخت بپایش ز درخت
پس کرد ز خار تیر باران گل را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به زیبایی گلها در میان باغ اشاره دارد. او میبیند که گلها به خاطر سرخوشی و بیشرمی در کنار هم خندانند و به همین خاطر، خودش هم به گلها محبت میکند و در نهایت، احساساتش را نسبت به آنها نشان میدهد. در واقع، این ابیات نشاندهندهی زیبایی و خوشحالی طبیعی است که شاعر آن را تحسین میکند.
هوش مصنوعی: وقتی نسیم بهاری در باغ گل را دید و از روی بی شرمی، گل را به سمت تو خندان کرد.
هوش مصنوعی: در حالتی که باران میبارید، گلی که روی خارها رشد کرده بود، از درخت پایین آمد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.