هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از سال‌ها تلاش و نگرانی خود سخن می‌گوید. او به فکر این است که چگونه می‌تواند از بخشش دیگری درخواست کمک کند، اما در نهایت متوجه می‌شود که دیگر برای جبه و دستار (که نماد تشخص و هویت اجتماعی است) اهمیتی ندارد و نمی‌تواند به این موضوعات ادامه دهد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از سال‌ها تلاش و نگرانی خود سخن می‌گوید. او به فکر این است که چگونه می‌تواند از بخشش دیگری درخواست کمک کند، اما در نهایت متوجه می‌شود که دیگر برای جبه و دستار (که نماد تشخص و هویت اجتماعی است) اهمیتی ندارد و نمی‌تواند به این موضوعات ادامه دهد.
هوش مصنوعی: بعد از مدت طولانی که من حتی یک لحظه آسایش نداشتم، به خاطر آرزوی داشتن عبا و عمامه.
هوش مصنوعی: به فکر این بودم که برای درخواست لباس و عمامه از تو، چه طور و به چه شکلی باید عمل کنم.
هوش مصنوعی: امروز دیگر نگران مقام و لباس فاخر نیستیم، چون ارتباط ما با محبت و دوستی قطع شده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.