کمال‌الدین اسماعیل » قطعات » شمارهٔ ۱۹۲ - وله ایضا الحق این مطرب اگر چه زند چنگی بد لیکن این خاصیتش هست که ناخوش گوید شکل انگشت درازش چو زند چنگ ببین همچو خرچنگ که بر بوی گیا می پوید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این قطعه، شاعر به مطرب اشاره می‌کند که با وجود نواختن چنگ، صدای ناخوشی دارد. او شکل انگشتان او را به خرچنگ تشبیه می‌کند که در جستجوی بوهای مطلوب گیاهان است و این تصویر به نوعی از ناکارآمدی و ناهماهنگی صدا حکایت دارد.
هوش مصنوعی: این نوازنده هر چند که در نواختن ساز مهارت چندانی ندارد، اما همین ویژگی او باعث می‌شود که طعم خوشی در بیان کلامش نباشد.
هوش مصنوعی: انگشت دراز او مانند چنگی است که بر روی زمین حرکت می‌کند، مثل خرچنگی که به‌دنبال علف‌ها می‌رود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ابر نوروز زغم روی جهان میشوید
باز هر دلشده دلبر خود میجوید
باد چون طبله عطار بمشک اندودست
هرکجا برگذرد خاک ازو میبوید
بربنا گوش چمن خط بنفشه بدمید
[...]
دل ز باغ سخنت، ورد کرامت بوید
پیرو مسلک تو راه سلامت پوید
دولت نام تو حاشاکه تمامت جوید
کاب گفتار تو دامان قیامت شوید
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.