کلیم » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱ هر چند که مرد قول و فعلش تبه است برداشتن پرده ز کارش گنه است رسوا شود آنکه می درد پرده خلق زر قلب در آید و محک روسیه است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر این است که اگرچه برخی افراد وعده‌ها و عملکردشان متفاوت است، اما فاش کردن رازهای آنها عیب بزرگی محسوب می‌شود. در صورت آشکار شدن ناپاکی‌هایشان، شخص رسوا می‌شود و در این حالت، حقیقت و ارزش‌های درونی‌شان به نمایش درمی‌آید.
هوش مصنوعی: هرچند که مرد، در عمل و قولش دچار ناپایداری است، اما فاش کردن اسرار او کار نادرستی به شمار می‌آید.
هوش مصنوعی: آشکار خواهد شد کسی که در عیش و نوش غرق است، زیرا دل دیگران را می‌شکند و با اعمالش رسوا می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هر جان عزیز کو شناسای رهست
داند که هر آنچه آید از کارگه است
بر زادهٔ چرخ و چرخ چون جرم نهی
کاین چرخ ز گردیدن خود بی‌گنه است
خورشید مرا بنیکبختان نگه است
بخش من از او چو سایه بخت سیه است
خورشید و شان سزای اوج شرفند
گر ذره بآسمان رود خاک ره است
زینسان که گمان شده دی به ره است
وز بستن یخ حباب رشک گره است
دشمن که ز هیبت تو می لرزد چه عجب
کش علت لرزش به نظر مشتبه است
باز از سر ناز می به اغیار ده است
وز آتش رشک بر دلم داغ نه است
چون شیشه می ز تلخکامی در بزم
می‌خندم و گریه در گلویم گره است
ابروی تو از غمزه دگر پر گره است
تیری انداز چون کمان به زه است
هر عضوم ازو، جدا نشاطی دارد
در دل عشق تو چون عروسی [به] ده است
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.