غبار دیده بد رفته باد ازین درگاه
که سربلند و فلک دستگاه آمده است
بهار نقش و نگاری چو خط مه رویان
بجلوه بهر فریب نگاه آمده است
ز رشته های شعاعی طناب تابد مهر
که بهر سایه حق جلوه گاه آمده است
ستوده ثانی صاحبقران و شاه جهان
که بارگاهی عرش اشتباه آمده است
براه بندگیش جبهه سرافرازان
بسان نقش قدم روبراه آمده است
تمام گشت بسر کاری علی مردان
که او بخاک شه دین پناه آمده است
چو بارگاه شهنشاه بود تاریخش
(اتاق و بارگه پادشاه) آمده است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به وصف زیباییها و عظمت بهار و همچنین مقام والای علی (ع) میپردازد. شاعر با استفاده از تصاویری زیبا به توصیف جلوههای بهاری و تأثیر آن بر چشم و دل انسانها میپردازد. او از علی بهعنوان مردی سرافراز و پناهگاه دین یاد میکند و بارگاه او را با بارگاههای پادشاهان مقایسه میکند. در کل، شعر به شکوه و عظمت شخصیت علی (ع) و زیباییهای طبیعی اشاره دارد.
هوش مصنوعی: غبار از چشمانم رفته است، زیرا اینجا خبری از بزرگی و عظمت آمده است.
هوش مصنوعی: بهار با زیبایی و نقش و نگار خود مانند خطی بر چهرهی معشوقان، به جلوهگری آمده تا چشمها را فریب بدهد.
هوش مصنوعی: از رشتههای نازک و روشن، طنابی بر افراز شده است که به خاطر سایه حقیقت به جایی آمده که جلوه و زیبایی دارد.
هوش مصنوعی: ستایش میشود دومین حاکم زمین و آسمان که تالار سلطنتش به اندازه عرش بزرگ و با شکوه است.
هوش مصنوعی: در راه خدمت به خدا، مانند نشانههایی از بزرگان و سرافرازان، گامهای استواری به وجود آمده است.
هوش مصنوعی: همه کارها به پایان رسید و علی مردان به شمشیر زدن مشغول شدند؛ چرا که او به خاک آمده تا به دین پناه بدهد.
هوش مصنوعی: تاریخ او مانند کاخ و مکانی است که پادشاه در آن قرار دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.