جوابش داد کین شخص زمانه

همی این کار دارد جاودانه

که می سازد ز ترکیبات ایشان

نبات و جانور از بهر انسان

خدایی کو ز مشتی گل بشر کرد

دو عالم را غدای یکدگر کرد

نبات از خاک موجود است دایم

به خاک و آب، دایم هست قایم

غدای جانور هم شد نباتات

که این رغبت مر او را هست بالذات

غدای آدمی شد جانور هم

غدای خاک نبود غیر آدم

بود کار زمین پیوسته همچین

که از(ا) ین آن شود، وز آن شود این